Sargadelos

A fin de semana pasada estivemos na terriña celebrando o aniversario da avoa paterna. Baixo un ceo soédrego e con ameaza de choiva, despois dun señor xantar, decidimos baixar a paparotada cun paseíño ata a Fábrica de Sargadelos.

Foi pena non dar chegado en hora xa de visitar a galería (a min é algo que nunca me cansa), pero aínda así puidemos sacar algunhas fotos no patio da galería e do exterior.

No patio, dispóñense baixo os soportais algunhas figuras de grandes das nosas letras.

O edificio é magnífico e para min ten un non-sei-que, unha alma, un significado profundo que me peta no peito*.

Dende o murete de pedra, miran á fronte o Marqués de Sargadelos e tamén, moi tranquilo, o gran Castelao.

De volta na casa, fun furgar polos andeis á procura das xoias de meus pais, especialmente os cadernos de estampas de Castelao. Dan picadas na boca do estómago, os seus debuxos e as frases que os acompañan, pero o certo é que son inspiradores (para a revolta e para a arte). Aquí abaixo vos deixo fotos dalgunhas delas.
Boa finde longa!

"Algunha vez chegan tarde"                                                               "Así aprenderán a non ter ideas"

"Non enterran cadáveres, enterran semente"                                                       "A derradeira lección do mestre"

*Vou ficar na bendita ignorancia da actualidade empresarial, quedo co espírito de Sargadelos, a súa familia e a súa historia.