De pequeno era birollo.
Tiña un ollo mirando para diante e o outro de esgueira.
Os médicos dixeron que era un ollo vago,
pero a el parecíalle o máis traballador dos dous.
Puxéronlle un parche no ollo bon
(así son as cousas para os maiores, ou boas, ou malas)
para que ollo malo volvera ao seu.
A idea pareceulle boa,
á fin e ao cabo, quería ter os ollos coma os máis.
Queixábase pouco do que proía aquelo,
do suor que lle escorregaba no verán,
e esforzábase en mirar, en ver todo.
Pero segundo pasaba o tempo
e o ollo vago se endereitaba,
decatouse de que deixaba de ver moitas cousas.
Por que non o avisaron os maiores
de que cos dous ollos dereitos non se vía igual?
Por que non avisara el aos maiores
de que o seu ollo vago vía fadas,
vía máis cores, monstros,
auroras boreais, princesas,
dragóns máxicos sobre as farolas?