Non namoro cunha ollada


Non namoro cunha ollada
pero sei amar mesmo coa punta dos pés.

Estudo aos meus homes coa xema do dedo
e nun almoumiño memorizador
reteño mesmo o labirinto cartilaxinoso das súas orellas.

Non namoro cunha ollada
pero xa non teño medo de non namorar.

Gardo os meus nenos na caixa do peito
e latéxoos veña vento ou treboada
baixo carraxe ou saloucos
ata que dormen tranquilos.

Non namoro cunha ollada
pero non canso de mirarvos
ata namorar
un cento de veces
cada día
e cada segundo
en todas as olladas.

Ningún comentario

Cóntame!