![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0KCCJRvQqvASg-SKzhH6-K_JTs-mNVqMKgYFP1p2JrtNkdSn9LVTAM7Rwf2UquhRrILw-__gVYjsMpiwgdWC1rDYIElD2AM_lZx-06VAN-xAccOOgrzwv1DMzYF-ipemoOAg6Ot1ABJQ/s320/escanear0008.jpg)
Se non fora de louza tería sangue no canto de letras esmaltadas.
Viría de serie con vísceras que me latexasen e me fixesen funcionar.
Un estómago que encher. Un intestino que baleirar.
Se non fora brillante por fóra podería selo por dentro.
Pregúntome se venderán en liña bágoas,
uñas que medren,
corazóns.
E se hai páxinas de contactos para atopar quen lles dea corda.
Todo se andará, en realidade xa casi temos órganos de serie, en liña como dis ti. A ciencia avanza.
ResponderEliminarO que é máis difícil é encontrar quen lles dea corda.
Un saúdo.