Papel Cebola








A miña pel é de papel cebola.

Podes percorrer o camiño das veas co dedo
por todo o meu corpo
esquiva os lunares, as cicatrices, as marcas.

A miña pel é de papel cebola.

Podo verte cos ollos pechados,
pode delatarme o corazón
se o ves latexar, con forza, brillando baixo o transparente peito.


4 comentarios

  1. ¡E volviches! ¡Que ben, cebolón meu!

    ResponderEliminar
  2. Que ledicia a túa volta!!. Fermoso percorrido pola pel e as súas funcións...

    Unha aperta grande de benvida.
    :)

    ResponderEliminar
  3. Tan transparente?, non sei... pero de seguro que es quén de emocionar ata a bágoa... coma a cebola...

    ResponderEliminar
  4. Por fin, mi niña, por fín.

    (Qué lindo ser de papel cebolla)

    ResponderEliminar

Cóntame!